ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါျဖစ္ခဲ့စဥ္က . . . .
လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္ ၂၄ ရက္ (ေသာၾကာေန ့)တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ရွိ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ဝင္း(M.B.B.S,H.R.C.P.D.CHD.T.M-8)ဦးစီးေသာ (အပူပိုင္းဆိုင္ရာေရာဂါကုဌာန)အေဆာင္္ ၁၉/၂၀ အခန္းနံပါတ္ ၁၅၊ ခုတင္နံပါတ္-၆ ၌ တစ္လတိတိ (ေက်ာက္ကပ္အေျမွးေရာင္)ေရာဂါခံစားရသျဖင့္ တက္ေရာက္ကုသခဲ့ပါသည္။
ပရယ္နီဆလံုးႏွင့္ လဒ္စ္ဆစ္ဆီးေဆးမ်ား ဆရာဝန္ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္းစားခဲ့ရာ ရက္ၾကာလာသျဖင့္ အသားအေရေဖာသြပ္သြပ္ျဖစ္ကာ လက္ေခ်ာင္း ေျခေခ်ာင္းမ်ား တစ္ေခ်ာင္းႏွင့္တစ္ေခ်ာင္းကပ္ေသာေရာဂါမ်ားပါ ထပ္ဆင့္ခံစားခဲ့ရပါသည္။
ထိုစဥ္က ေဆးတစ္ကပ္လွ်င္ က်ပ္ ၁၀၀၀၀ ေပးရေသာ ႏိုင္ငံျခားေဆးကိုမွာၿပီးစားေသာ္လည္း မသက္သာခဲ့ပါေခ်။
ေဆးရံုက ကြ်န္ေတာ္၏ ေနာက္ေက်ာကိုေဖာက္ၿပီး ေက်ာက္ကပ္အသားစ အနည္းငယ္ယူၿပီး စမ္းသပ္၍ၾကည့္လိုေၾကာင္းေျပာရာ မိမိကလက္မခံသျဖင့္ ရန္ကုန္ျပည္သူ ့ေဆးရံုႀကီးမွ ေနာက္ေျခာက္လျပည့္လွ်င္ေသဆံုးမည္ျဖစ္ေၾကာင္းမွတ္ခ်က္ေပးၿပီး ရန္ကုန္ျပည္သူ ့ေဆးရံုႀကီးကလက္မခံပဲ မေကြးေဆးရံုသို ့လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့သည္။
ရန္ကုန္ျပည္သူ ့ေဆးရံုႀကီးမွ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္၊ စက္္တင္ဘာ ၁ ရက္(စေနေန ့)တြင္ ေဆးရံုမွဆင္းခဲ့ရၿပီး မေကြးတိုင္းေဆးရံုႀကီးသို ့တက္ခဲ့ရသည္။ မေကြးေဆးရံုႀကီးသို ့ေရာက္ေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္၏ကိုယ္ခႏၶာမွာ ပီပါႀကီးေလာက္ရွိၿပီး ေပါင္ႏွစ္လံုးမွာ ယခင္သာမန္ကိုယ္ခႏၶာမွ်ေလာက္ ႀကီးေနပါၿပီ။ အက်ၤ ီႏွင့္လံုခ်ည္ဝတ္၍မရသျဖင့္ ကိုယ္လံုးတည္းေနရပါေတာ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္၏ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးမွာ မေရာင္သည့္ေနရာဟူ၍ မရွိေတာ့ပါ။
ေျခသလံုး၊ ေပါင္ႏွင့္လက္ေမာင္းတို ့မွာ အရည္ေတြရႊဲေနၿပီး လက္ျဖင့္ထိလွ်င္ျပဳတ္က်ေတာ့မေယာင္၊ ပဲ့က်ေတာ့မေယာင္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ရင္ေတြက်ပ္ၿပီး အသက္ရွဴမဝ ျဖစ္ေနသည္။
မၾကာခဏ အိပ္ခ်င္ၿပီး ဘာစားစား မဝဘဲျဖစ္ေနသည္။ မေကြးေဆးရံု ၌ ႏွစ္လၾကာေသာအခါ ေဆးရံုအုပ္ႀကီးျဖစ္သူက "ခင္ဗ်ားေနာက္ႏွစ္လဆိုရင္ေသေတာ့မယ္။ စားခ်င္တာစားေတာ့ မရေတာ့ဘူး" ဆိုၿပီး ေဆးရံုမွ ဆင္းခြင့္လက္မွတ္ေပးလိုက္၍ ေဆးရံုမွ (ေသလူ)အျဖစ္ဆင္းခဲ့ရပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္၏ေက်ာက္ကပ္ဓါတ္မွန္ကိုၾကည့္လိုက္ေသာအခါ (Nephrotic Sydrome) ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးေဖာေရာင္ေစေသာ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါလကၡဏာစုကိုေတြ ့ရသည္။ ကြ်န္ေတာ္၏ေက်ာက္ကပ္ကိုဖ်က္ဆီးလိုက္သည့္ တရားခံမွာ [Group(A)Haemolytic Streptococci] အေရျပားပိုးဝင္ျခင္း ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ပီပါႀကီးေလာက္ႀကီးေနေသာ ကိုယ္ခႏၶာႀကီးကို မသယ္ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ ေသမည့္ရက္ကုိေစာင့္ရင္း အိပ္ရာထဲ ၌ ေနာက္ေက််ာေတြ အပူေလာင္ၿပီး အနာမ်ားျဖစ္လာသည့္တိုင္ တံုးလံုးလွဲ၍ မအိပ္ခ်င္လည္းအိပ္ အိပ္ခ်င္လည္းအိပ္ေနခဲ့ရသည္။ ျမန္ျမန္ေသလွ်င္ ေအးေရာဆိုၿပီး စိတ္ကိုတံုးတံုးခ်ကာ လူနာလာေမးၾကေသာ အပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြမ်ားကို ရယ္စရာမ်ားေျပာၿပီးဧည့္ခံကာ ျမန္ျမန္ႏွစ္လျပည့္ၿပီး ေသပါေတာ့ဟုပင္ဆုေတာင္းေနမိသည္။
တစ္ေန ့တြင္ ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးက"ေယာက္်ားေရ ရွင္တိုင္းရင္းေမဂ်ာနယ္မွာေရးထားတဲ့ ကိုယ္ေဖာကိုယ္ေရာင္ေပ်ာက္ေဆး ေဆာင္းပါးဖတ္ရလို ့၊ အဲဒီေဆးကေလးေဖာ္ခဲ့တယ္။ ေရာ့ စားၾကည့္စမ္း" လို ့ေျပာၿပီးေကြ်းလို ့ ကြ်န္ေတာ္လည္းေပ်ာက္လိုေပ်ာက္ျငားဆိုၿပီး ယင္းေဆးကို တဝႀကီးယူစားလိုက္ပါသည္။
ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ယင္းေဆးစားၿပီး တစ္ညအိပ္ၿပီးေနာက္ေန ့မွာ လူေကာင္းပကတိျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ေရာဂါျဖစ္ေနစဥ္က ကြ်န္ေတာ့အသက္က(၃၇)ႏွစ္ပဲရွိပါေသးသည္။
ကြ်န္ေတာ္ယခုေဆာင္းပါးေရးေနသည္က ၁၃.၆.၂၀၁၆ ဆိုေတာ့အသက္(၇၈)ႏွစ္ထဲေရာက္ေနပါၿပီ။ သန္သန္မာမာျဖင့္လမ္း(၄၀)က စာေရးဆရာမ်ားစုေဝးရာ ေလအန္ကုန္းကိုလည္း အဂၤါနဲ ့ေသာၾကာေန ့မ်ားတြင္ ဆရာမႀကီးေဒၚမာလာသိန္း ကုသိုလ္လုပ္သမွ် အစားအေသာက္မ်ားကို ဘာမွ်မေရွာင္ဘဲ စားေနမိပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္စားခဲ့သည့္ေဆးအေၾကာင္းကို နကၡတၱေရာင္ျခည္မဂၢဇင္းမွာ ေရးလိုက္ရာ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ေရာဂါတူသည့္လူနာမ်ား၏အကူအညီေတာင္းမႈေၾကာင့္ ေဆးေဖာ္ၿပီးပို ့ခဲ့တာ အားလံုးေပ်ာက္ၾကသည္။
ယခုေခတ္မီလာ၍ ေက်ာက္ကပ္ေသြးသစ္လဲသည့္စက္ႀကီးမ်ားေရာက္လာၿပီး ေသြးသစ္ေလာင္းၾကရာမွာ အိမ္ေတြ၊ ၿခံေတြ၊ တိုက္ေတြ၊ ကားေတြျပဳတ္ၿပီး ေက်ာက္ကပ္ေဆးရန္ ေငြမရွိပါက ေသၾကရပါေတာ့သည္။
တခ်ိဳ ့ေရာဂါသည္မ်ားက တစ္ဆင့္စကားတစ္ဆင့္ၾကားၿပီး ေက်ာက္ကပ္ေဆးေနရင္းက ကြ်န္ေတာ့္ထံအကူအညီေတာင္းၾကရာမွာ ေဆးစားၿပီး ေရာဂါေပ်ာက္၍ အသက္ရွင္ေနၾကသည္။
တခ်ိဳ ့လူမ်ားက တိတုင္းရင္းျမန္မာေဆးကို မယံုၾကည္ၾက။ ေအ၏၏အေသခံသြားၾကတာေတြ ့ရသည္။ မယံုသည့္လူကိုအျပစ္မေျပာလိုပါေခ်။ ေဆးက ေငြမကုန္ဘူး။ ေဖာ္ရလို ့လည္းလြယ္သည္။ ဤေဆး၏တန္ဖိုးကိုအထင္ေသးၾကသည္။
ယံုၾကည္ၾကသူမ်ားအတြက္ ေဆးနည္းကေလးညႊန္းျပဳပါရေစ။
အေရးအႀကီးဆံုး သိထားရမည့္အခ်က္က ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါက ဝက္သား၊ မုန္ ့ဟင္းခါး၊ ၾကက္ဥ၊ ဘဲဥ၊ ငါးသေလာက္၊ ငါးတန္၊ ဆားႏွင့္ငါးပိိ၊ အထူးသျဖင့္ စားအုန္းဆီ၊ ဝက္ဆီနဲ ့ေၾကာ္ထားသည့္ေခါက္ဆြဲေၾကာ္မတည့္ဘူး။ တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ ေရွာင္ရမည္။ အခ်ိဳရည္ပုလင္းမ်ား၊ အခ်ိဳရည္သံဘူးမ်ားေသာက္ပါက ေျမႀကီးမွာ လက္ခတ္မလြဲေသခ်ာ။
ေဆးအမည္(အမယ္)ႏွင့္ ေဆးေဖာ္နည္းကို ေျပာရပါလွ်င္-
(၁) ဖလုမေတာင္ေဝွး(ခ)ဘီလူးမေတာင္ေဝွး(ခ)ေရႊတံတိုင္းပန္းပင္။
(၂) ရွားေစာင္းလက္ပပ္
(၃) ၾကက္္သြန္အနီ
(၄) မန္က်ည္းသီးအမွည့္(ႏွစ္ခ်ိဳ ့)
(၅) ထန္းလ်က္အမည္း(အရက္ခ်က္သည့္ထန္းလ်က္)
(၆) စမုန္မ်ိဳးငါးပါးႏွင့္ဆားသင့္တင့္ရံုတို ့ျဖစ္ပါသည္။
ပထမ ဖလုမေတာင္ေဝွး၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ရွားေစာင္းလက္ပပ္ တို ့ကို ႏုပ္ႏုပ္စဥ္းၿပီး နူးနပ္သြားေအာင္ အားလံုးေရာက်ိဳလိုက္ပါ။ နူးသြားသည့္အခါ ေက်ညက္သြားေအာင္ ေထာင္းပါ။
မန္က်ည္းသီးမွည့္ကို ေရစိမ္ၿပီး အႏွစ္တိုက္ယူ။ အဲဒီ့မန္က်ည္းသီးမွည့္ႏွင့္ ေထာင္းထားသည့္ေဆးမ်ားေရာနယ္၊ ယင္းသို ့နယ္သည့္အခါမွ စမုန္မ်ိဳးငါးပါးႏွင့္ဆားသင့္တင့္ရံုထည့္ၿပီး ေရခန္းေအာင္ ထပ္ၿပီးက်ိဳခ်က္လိုက္ပါ။
ထန္းလ်က္ကိုမူ ၾကြက္ၿမီးတန္းေအာင္က်ိဳၿပီး ၾကြက္ၿမီးတန္းသြားၿပီဆိုပါက အထက္ကေဆးမ်ားႏွင့္ေရာေမႊလိုက္။ ဒါဆို ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါေပ်ာက္ေဆးၿပီးသြားၿပီ။ စားသံုးရမည့္နည္းမွာ ကေလး၊ လူႀကီး ထမင္းစားဇြန္း(စတီးဇြန္းျဖင့္) တစ္ေန ့သံုးႀကိမ္စားပါ။
နံနက္အိပ္ယာထ တစ္ႀကိမ္၊ ေန ့လယ္ထမင္းစားၿပီးတစ္ႀကိမ္၊ ညအိပ္ယာဝင္ တစ္ႀကိမ္ စားပါ။ ေဆးစားၿပီးတိုင္းေရဝေအာင္ေသာက္ပါ။ ေဆးႏွင့္ပတ္သက္၍ မရွင္းသည္မ်ားရွိပါက ဖုန္း-၀၉၃၃၀၇၈၄၄၉ ႏွင့္ ၀၉-၃၃၀၇၅၁၈၄ တို ့သို ့ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ၾကပါ၏။
မိသားစုေဖ်ာ္ေပးသည့္ သံပရာရည္၊ ေရွာက္ရည္ကိုေသာက္ပါ။ ဆိုင္ေဖ်ာ္မေသာက္ပါႏွင့္။ ေရခ်ိဳးပါက ဆီးကို အရင္မသြားႏွင့္။ ေရသံုးေလးခြက္ခ်ိဳးၿပီးမွ ဆီးသြားပါ။ ေရမခ်ိဳးမီ ေရအဝေသာက္ပါ။
ေရမခ်ိဳးမီ ဆီးသြားလိုက္ပါက (ဆီးအိမ္)ထဲမွာ ေရခံမရွိျဖစ္ၿပီး ေရေလာင္းခ်ိဳးလိုက္ပါက ခႏၶာကိုယ္ထဲက အေငြ ့ေတြ ဆီးအိမ္ကို သြားရိုက္ၿပီး (ပူခ်စ္ေနတဲ့၊ မီးရဲရဲေတာက္ေနတဲ့မီးေသြးခဲကို ေရေလာင္းလိုက္သလို ရွဲကနဲ အေငြ ့ပူေတြထြက္သလိုျဖစ္ၿပီး)ေက်ာက္ကပ္ကိုပ်က္စီးႏိုင္ပါတယ္။
ဤသည္ကို လိုက္နာေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး ယင္းေဆးကို ပံုမွန္စားမည္ဆိုပါက "ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါေၾကာက္စရာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးခင္ဗ်ာ"
"ေရာဂါနဲ ့ေဆး ေတြ ့ေအာင္ေပး၊ ကုေရးမခက္ပါ"
သေဗၺ၊ အနိစၥ၊ သခၤါရ။
ေရးသူ-မေကြးညိဳစိမ့္
၂-၈-၂၀၁၆ (အဂၤါေန ့)ထုတ္ စံေတာ္ခ်ိန္ ေန ့စဥ္မွ
